NAC BREDA Supportersvereniging

NAC en Bavel hoe zit dat ?

Geplaatst op: 16 december 2016
Afgelopen zaterdag is er een Bavelse NAC-avond geweest. Dit is een terugkerend avond vullend praat programma met een quizje er bij om wat mooie NAC-shirtjes weg te kunnen geven. Ook een goede reden hiervoor is dat veel jeugdspelers van NAC uit Bavel komen. De opkomst was wat minder de dag na het pakslaag in Eindhoven. Vol met anekdotes van verschillende NAC-coryfeeën aangevuld door de verhalen van schrijver Rinie Maas. Annie van Hooydonk en interviewer Johan van Es hadden leuke tussenblokjes zoals interviews met de NAC-jeugd en oud-spelers van NAC. De toekomst en de bekerfinale waren de onderwerpen. Ook was de stadsdichter Kees van Meel uitgenodigd en uitgedaagd om een gedicht over NAC te maken. Dit willen we met jullie wel delen. Het was een leuke avond en hou dit dus in de gaten voor de volgende keer.

Ons Eigen NAC zal nooit.....

Exotische en kaaskop-namen lopen

in het geel-zwart rond alsof de leegte

van de woestijn van de eerste divisie niet

het speelterrein is van de huidige spelers,

alsof het spel van buitenaardse schoonheid is,

alsof de engelen ons tongstrelende acties

in het Bredase bastion voortoveren,

alsof de wereld in ademnood naar NAC kijkt.

 

Een glorierijk verleden torst de club mee,

met namen te veel om op te noemen,

met kanjers, flyers, met kanonnen

vol fysiek geweld, subtiele passes,

de glorietijd van NAC, ergens ver in de

historische mist verborgen en in foto’s

nog te zien of in verhalen van de oude meesters,

maar dat was TOEN.

 
De stand van nu, niets is zeker, niets is zomaar mooi,

maar iedereen weet evengoed dat ons cluppie

wel eens kopje onder gaat, maar altijd weer opstaat

en nieuw vuurwerk maakt, soms op het veld,

soms op straat, altijd met een massa volk,

altijd met vuur in de benen en in de mond.

 

We willen ze nooit meer zien:

schoten voor de boeg, slappe hap en angst,

we willen ze in de touwen geramd

met kracht en durf, geen tikkie breed,

geen tikkie terug, maar vooruit richting

doel van die te vermorzelen tegenstander

met de vlaggen zwaaiende bende op de tribune,

de luide spreekkoren en het gezang,

gedragen door de wind en de techniek,

bezieling, drift tot scoren en driepunters continu:

van linker rijtje EERSTE NU,

naar linker rijtje ERE DAN, voor altijd:

zolang het geel-zwarte bloed

door de Singels en onze aderen stroomt,

zal ons eigen NAC nooit verloren gaan!

 

10 december 2016   Kees van Meel